زندهیاد محمد ابوالحسنی تهیهکننده برنامه «شوخی شوخی» یکی از دغدغههای این برنامه را آگاهیبخشی دانست که در نهایت میتواند به همان شعار «ایران آباد و آزاد» منتهی شود.
خبرگزاری مهر – گروه هنر- عطیه مؤذن: «شوخیشوخی» حالا تبدیل به یکی از آخرین یادگارهای زندهیاد محمد ابوالحسنی شده است. یادگاری که حکم تجربهای تازه برای این چهره تأثیرگذار در جریان احیای انیمیشنسازی ایران در یک دهه اخیر را داشت. تولید یک طنز آیتمی با محوریت عروسکهای تجربهای نو برای محمد ابوالحسنی در مقام تهیهکننده بود. تجربهای که همزمان رنگ و لعابی از جسارت و نقادی «دیریندیرین» را در خود داشت و رویکردهای خلاقه این تهیهکننده در راستای ایجاد فضاهای بصری تازه در قاب تلویزیون هم در آن مشهود بود.
«شوخیشوخی» این شبها در حالی روی آنتن میرود تا عروسکهایش خنده بر لبهای مخاطبان خسته از روزهای کرونایی بنشانند که خالقش خود قربانی کرونا شد و دیگر در میان ما نیست. زندهیاد ابوالحسنی همین چند روز پیش به دلیل ابتلاء به ویروس کرونا دارفانی را وداع گفت تا تنها یادگارهایش برایمان باقی بماند و یادش.
گاهی مهمترین حرفها را باید «شوخی شوخی» بیان کرد نه برای اینکه از حجم اهمیت آنها کاسته شود بلکه برای اینکه مخاطب بیشتری پای آنها بنشیند و اتفاقاً تأثیر بیشتری بگذارد و در عین حال به قول تهیه کننده همین مجموعه کودکان و نسلهای مختلف را درگیر خود کند.
مجموعه «شوخی شوخی» چند ماهی است که روی آنتن شبکه سه میرود این مجموعه در قالب یک تاکشوی عروسکی تولید میشود و به دغدغههای محیط زیستی و مسائل اجتماعی میپردازد. این مجموعه به تهیهکنندگی زنده یاد محمد ابوالحسنی تولید میشد که پیش از این بسیاری او را با تهیهکنندگی ویدئوهای کوتاه «دیریندیرین» در فضای مجازی میشناختند که با روایتهای محمدرضا علیمردانی و شخصیتهایی کارتونی هم فرهنگ غلط، هم دولت و هم بسیاری از مسائل و اتفاقات اجتماعی را نقد میکرد.
در واپسین روزهای سال ۹۹ و به بهانه تولید قسمتهای ویژه این مجموعه عروسکی برای نوروز ۱۴۰۰ در قالب یک نشست، با عوامل اصلی این مجموعه به گفتگو نشستیم؛ نشست ما با عوامل «شوخی شوخی» اما کمی متفاوت برگزار شد. از آنجا که عوامل سخت درگیر ضبط برنامه نوروزی بودند به عنوان خبرنگار به لوکیشن برنامه رفتم و اتفاقاً با میزبانی جمعی از عوامل از صحنه تا پشت صحنه مواجه شدم.
عبدالله روا مجری، محمد لقمانیان کارگردان (که بسیاری او را با ویدئوهای «لقمه شو» و صداپیشگی «بچه فامیل دور» در مجموعه «کلاه قرمزی» میشناسند) و محمد ابوالحسنی خالق و پیشتاز آثار پویانمایی چون سینمایی «تهران ۱۵۰۰» و «دیرین دیرین» در این نشست حضور داشتند. حتی عروسکها یا درواقع شخصیتهایی چون «آقای زل» که فقط زل میزند و «نمونه» که هر چند دقیقه یک بار تلاش میکرد برایمان چایی بیاورد، در این نشست حضور پررنگی داشتند.
این آخرین گفتگوی رسانهای زنده یاد محمد ابوالحسنی در مقام تهیهکننده است؛ تهیه کنندهای که همواره تلاش میکرد تا همه موجبات کار را فراهم کند و خلأ چیزی احساس نشود.
ابتدای این نشست با سلام و میزبانی عبدالله روا به سبک اجراهای تلویزیونیاش شروع شد و ادامه این نشست با سوالهای من پیش رفت که در ادامه مشروحی از این نشست را میخوانید که درباره ایده شروع این تاکشوی عروسکی، دغدغههای آن، اهداف پرداختن به مسائل محیط زیستی و همچنین مسائل اجتماعی صحبت شده است.
بخشی از نشست، با شوخیها و طنازیهای صداپیشهها و شخصیتهای عروسکی پیش رفت که میتوانید در ویدئوهایی که در زیر آمده است ببینید از ماجرای «گل پسند» خانمی که عاشق عبدالله روا شده تا قصههای عروسک «نمونه» و درخواست گرفتن کارت ملی من خبرنگار برای فرزندش «ویرگول»! و این بار هم عبدالله روا مجری برنامه به سبک و سیاق همیشگی گفتگو را شروع کرد اما با این تفاوت که ما میزبان آنها بودیم.
قسمت اول این نشست صمیمانه را با گرامیداشت یاد و خاطره زندهیاد محمد ابوالحسنی در ادامه میخوانید:
عبدالله روا: سلام عرض ادب، اینجا استودیوی «شوخی شوخی» است. ما مهمان داریم در اصل قرار بود ما برویم خبرگزاری مهر به همراه آقای لقمانیان کارگردان برنامه و آقای ابوالحسنی عزیز که تهیه کننده هستند، خانم مؤذن از خبرگزاری مهر ما را دعوت کردند و چون تعداد ما خیلی زیاد بود و بچهها کمی شیطون هستند ما میزبان شدیم.