دختران تیم هاکی را قربانی فیلم خود نکردیم/

خبرگزاری مهر – گروه هنر- زهرا منصوری: «جایی برای فرشته‌ها نیست» عنوان مستندی به کارگردانی سام کلانتری و تهیه‌کنندگی مشترک محمد شکیبانیا و محسن شاه محمد میرآب است که در سیزدهمین جشنواره فیلم «سینماحقیقت» رونمایی شد و از سوی مخاطبان این جشنواره مورد استقبال ویژه‌ای هم قرار گرفت. دریافت تندیس بهترین مستند از نگاه مخاطبان جشنواره سیزدهم «سینما حقیقت» حاصل همین استقبال بود.

«جایی برای فرشته‌ها نیست» روایتی است از تلاش دختران تیم ملی هاکی ایران که تصمیم دارند به رقم مشکلات پیش رو در یک تورنمنت بین‌المللی حضور پیدا کنند. سام کلانتری روایتی دراماتیک از این تلاش و مبارزه را در مستند خود به تصویر درآورده است.

این مستند به تازگی به‌عنوان یکی از ۱۰ مستند پذیرفته شده برای رقابت در بخش مستند سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر هم انتخاب شده است.

به همین بهانه ضمن نمایش این مستند در خبرگزاری مهر، گفتگویی با عوامل آن داشتیم. سام کلانتری، محمد شکیبانیا و محسن شاه‌محمد میرآب به‌عنوان کارگردان و تهیه‌کنندگان، کاوه صدقی به‌عنوان رئیس انجمن اسکیت هاکی فدراسیون اسکیت ایران و اعظم سنایی از دختران ورزشکار تیم ملی در این گفتگو همراه ما بودند.

بخش نخست گفتگو خبرگزاری مهر با عوامل مستند «جایی برای فرشته‌ها نیست» را در ادامه می‌خوانید؛

* آقای کلانتری بعد از «مانکن‌های قلعه حسن‌خان» به سراغ «جایی برای فرشته‌ها نیست» رفتید که کاملاً فضای متفاوتی دارد. چگونه به این تیم و ماجرای دغدغه این دختران رسیدید؟

سام کلانتری: ما دوست مشترکی داشتیم که اتفاقاً از بازیکنان همین تیم بود. او یک روز از من دعوت کرد تا بروم و به بچه‌های اسکیت هاکی و آقای کاوه صدقی، رئیس انجمن اسکیت هاکی فدراسیون اسکیت سر بزنم. آن موقع من و کاوه، آقای کلانتری و آقای صدقی بودیم و هیچوقت همدیگر را ندیده بودیم. بنابراین یک روز در مراسمی من با کاوه و بچه‌ها آشنا شدم.

در همان جا متوجه شدم یک فضای به شدت عجیب و دوستانه بین این بچه‌ها حکفرماست و حیف است که این بچه‌ها و فعالیتشان دیده نشود. البته آن زمان هنوز هسته اصلی فیلم شکل نگرفته بود تا اینکه یک بار با دوست دیگری به نام سامان اللهیاری که همان دکتر روانکاو فیلم است، گپ می‌زدم که یک خط از قصه شکل گرفت. سپس من و کاوه به هم نزدیک‌تر شدیم، پس از آن نیز چیزی حدود ۱۰ جلسه با هم داشتیم تا من مطمئن شدم که اصلاً می‌خواهم این فیلم را بسازم و یا نه و در ادامه داستان فیلم شروع شد.

کلانتری: ‌ «جایی برای فرشته‌ها نیست» با چند تغییر می‌توانست به فیلمی تبدیل شود که حضورهای موفقی در جشنواره‌های مختلف خارجی هم داشته باشد ولی ما چیزی را انتقال دادیم که باور ما و بچه‌ها بود، درواقع آنچه که در فیلم می‌بینید، از حال خوب بچه‌ها می‌آیدمحمد شکیبانیا: ما فیلم را در سال ۹۶ با ارایه طرح به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی شروع کردیم. مرکز در آن زمان علاقه‌مند بود که روی ۴۰ درصد از فیلم سرمایه‌گذاری و در مقابل مجوزها را تهیه کند. ما کار را جلو بردیم، ولی خیلی زود به مشکلاتی خوردیم. یعنی گرفتار گرانی‌های سال ۹۷ شدیم. در همین زمان آقای میرآب به کمک ما آمدند و ما ۲ نفری توانستیم کارهای فیلم را جلو ببریم اما در میانه راه متوجه شدیم سفر بچه‌های هاکی به چین به تعویق افتاده است و فیلمبرداری ما متوقف شد.

در آن زمان ما فکر می‌کردیم فیلمی که در انتهای خود مسابقات نداشته باشد خیلی بی‌مزه می‌شود بنابراین یا باید یک فیلم تاریک می‌ساختیم و در آن نشان می‌دادیم که گروهی خیلی امیدوار هستند و تلاش می‌کنند، ولی در انتها به مسابقات نمی‌روند، یا فیلم را به گونه‌ای دیگر روایت می‌کردیم اما قصد ما این بود که یک فیلم امیدبخش بسازیم. به همین دلیل زمانی که معلوم شد بچه‌ها می‌خواهند به مسابقات کره بروند، فیلمبرداری ما آغاز شد.

محسن شاه‌محمد میرآب: من حدود ۸ سال است که به ایران برگشته‌ام. از ابتدای ورودم به ایران همیشه دوست داشتم در قسمت فرهنگی و هنری کاری انجام بدهم. به همین دلیل یکی از دوستان در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی من را به آقای کلانتری معرفی کرد و آقای کلانتری سپس موضوع فیلم را برای من بیان کرد. آن زمان به ۲ جهت دوست داشتم با این تیم همکاری کنم؛ یکی اینکه مسایل بانوان همیشه برایم اهمیت داشته و دوم اینکه محوریت این فیلم روی ورزش بود.

نکته جالب دیگری که باید بگویم این است که وقتی متوجه شدم فیلمبرداری متوقف شده است، به آقای کلانتری گفتم اتفاقاً این موضوع خوب است چون کارهایی که با سختی و موانع پیش بروند نتایج بهتری دارند و خوشبختانه این اتفاق هم افتاد.

mehrnews.com/news/4804237

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *